چنانچه بخواهیم اعتماد به قرارداد هوشمند را بالا ببریم، شاید بهترین روش ارائه سورس کد برنامه باشد. اما گاهی این کار ممکن است با چالش هایی از جنس نقض کپی رایت مواجه کند. برای حل این مشکل سالیدیتی از نسخه ۰.۶.۸ برنامه نویسان را تشویق می کند تا از SPDX برای مشخص کردن لایسنس برنامه استفاده کنند. به طور کلی SPDX استاندارد هایی هستند که نوع لایسنس برنامه را مشخص می کنند.
هر برنامه سالیدیتی با کد زیر شروع می شود:
// SPDX-License-Identifier: لایسنس مورد نظردر حال حاظر کامپایلر بررسی نمی کند که لایسنسی که مشخص کردید در لیست لایسنس های SPDX موجود باشد، اما هر عبارتی که مشخص کنید مستقیم در متا دیتای بایت کد، لحاظ می کند.
مشخص کردن SPDX در نسخه های جدید سالیدیتی یک الزام هست بطوریکه حتی اگر نمیخواهید هیچ لایسنسی برای قرارداد هوشمند خود مشخص کنید باید از عبارت UNLICENSED استفاده کنید.
جهت مشاهده لیست لایسنس های SPDX به این لینک مراجعه کنید.